Daha sperm halindeyken başlıyoruz yaşam mücadelemize.
100 lerce spermden öne geçerek annemizim karnında, yaşama
tutunuyoruz.
Sonrada sımsıkı yumruklarla doğuyoruz ,dünyaya meydan okurcasına.
Sonrası mı ?
Yumruklarımızı sıkarak geldiğimiz dünyadan avuçlaımızı açarak gidiyoruz.
Burdaki görevimiz bitiriyor ve geldiğimiz yere geri dönüveriyoruz.
Hiç olmamışız gibi !
Döndüğümüz yerde ne oluyor desem ,dediği gibi sairin;
Bir çok giden memnunki yerinden ,
dönen yok seferinden.