15 Mayıs 2011 Pazar

Kendini sevginin ani baskınlarından da sakın !
Yalnız yakaladığı kişiye çok çobuk uzatır elini.

Çoğu kez yakından izlerdim geçeği; çoğu kez de basardı suratıma tekmeyi.
Bazen yalan söylediğimi zannederken, bir bakardım ki tam 12'den vurmuşum gerçeği.
Herşey olduğundan daha fazla aydınlandı gözümde ;hiç biri umrumda bile değil.
Sevdiğim hiç birşey yaşamıyor artık ,nasıl sevebilirim ki kendimi hala ...


Friedrich Nietzsche

4 yorum:

fashiONözge dedi ki...

sevdiğimiz şeyleri yaşatabilsekte hep,yaşama sevincimiz tükenmese...değil mi??

Hatsumomo dedi ki...

Karmaşık be özge'cim ,ne desem :(

Unknown dedi ki...

beni anlayabileceğini düşündüğüm insan.!

Hatsumomo dedi ki...

Ustam sorma ;bir yanım Nietzshce ,bir yanım Mevlana ..İki zıt kişilik ikisinde de çok şey buluyorum.Ne yaman çelişki :)