nazım hikmet ran

En güzel günlerimin
üç mel'un adami var:
Ben sokakta rastlasam bile tanimayim diye
en güzel günlerimin bu üç mel' un adamini
yer yer tirnaklarimla kazidim
hatiralarimin camini..
En güzel günlerimin
üç mel'un adami var:
Biri sensin,
biri o,
biri ötekisi..
Düsmanimdir ikisi..
Sana gelince...
Yaziyorsun..
Okuyorum..
Kanli biçakli düsmanim bile olsa,
insanin
bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
Ne yazik!..
Ne kadar
beraber geçmis günlerimiz var;
senin
ve benim
en güzel günlerimiz..
Kalbimin kaniyla götürecegim
ebediyete
ben o günleri..
Sana gelince, sen o günleri -
kendi ogluyla yatan,
kizlarinin körpe etini satan
bir ana gibi satiyorsun!.
Satiyorsun:
günde on kaat,
bir çift rugan pabuç,
sicak bir dösek
ve üç yüz papellik rahat
için...
En güzel günlerimin
üç mel'un adami var:
Biri sensin,
Biri o,
biri ötekisi...
Kanli biçakli düsmanimdir ikisi...
Sana gelince...
Ne ben Sezarim,
Ne de sen Brütüssün...
Ne ben sana kizarim
ne de zatin zahmet edip bana küssün..
Artik seninle biz,
düsman bile degiliz..