Bardaktan bosanirca yagan yagmura ragmen, bozulan arabasinin disinda
duruyor ve dikkati cekmeye calisiyordu. gecen her arabaya el
salliyordu. Yaninda durdum. 60'li yillarda bir beyazin bir zenciye,
hem de Alabama'da, yardima kalkismasi pek olagan seylerden degildi.
Onu kente kadar goturdum. Bir taksi duragina biraktim. Ayrilirken ille
de adresimi istedi, verdim.
Bir hafta sonra, kapim calindi.
Muazzam bir konsol televizyon indiriyordu adamlar. Bir de not ekliydi,
armaganda...
'Gecen gece otoyolda bana yardiminiza tesekkur ederim. O korkunc
yagmur sadece elbiselerimi degil, ruhumu da sirilsiklam
etmisti.Kendime guvenimi yitirmek uzereydim, siz cika geldiniz. Sizin
sayenizde olmekte olan kocamin yataginin bas ucuna zamaninda ulasmayi
basardim. Biraz sonra son nefesini verdi.
Tanri bana yardim eden sizi ve baskalarina karsilik beklemeksizin
yardim eden herkesi kutsasin...
En Iyi Dileklerimle,
Bayan Nat King Cole.'