500 YIL ÖNCE TÜRK KADINININ ÖLÇÜLERİ

Aşağıda 15. Yüzyıl Anadolu Türkçesinin en değerli örneklerinden
birini oluşturan Tusi Bahnamesin'den dönemin makbul kadın tipi:)

"Ey oğul! Şimdi sana avratların alâmetlerini anlatacağım. Bunlar,
avratların güzellik ölçüleridir. Yani avratta bu alâmetler ne kadar
çoksa avrat o kadar güzel, ne kadar azsa o kadar çirkindir. İyice oku
ve öğren!..
Avratın dört yerinin kara olması gerekir:
Saçı, kaşı, kirpiği ve gözünün karası.
Avratın dört yerinin kızıl olması gerekir:
Dili, dudağı, yanakları ve avurtları.
Avratın dört yerinin yuvarlak olması gerekir:
Yüzü, gözü, topukları ve
bilekleri.
Avratın dört yerinin uzun olması gerekir: Boynu, burnu, kaşı ve parmakları.
Avratın dört yerinin hoş kokulu olması gerekir: Burnu, ağzı,
koltukları ve ferci.
Avratın dört yerinin geniş olması gerekir:
Alnı, gözleri, göğsü ve butları.
Avratın dört yerinin dar olması gerekir: Burun delikleri, kulak
delikleri, göbek deliği ve ferci.
Güzel bir avratın ağzı, elleri, ayakları ve başı
ne büyük ne de küçük
olmalıdır.
Boyu ne uzun, ne de kısa olmalıdır.
Avrat ne şişman ne de
zayıf görünmeli,
ama etleri yuvarlak olmalıdır.
Yüzü ak, kaz rengi ve
kara yağızın güzeli olmalıdır.
Teni pembe, saçları sık ve uzun
olmalıdır. Zira saç, avratın yüzünün suyudur..
Dudakları ve
dudaklarından çıkan sözü tatlı ve yumuşak olmalıdır.
Gözlerinin karası
çok kaşları çatık olmalıdır.
Güldüğünde güzel görünmeli, yürüdüğünde
dübürünün etleri titremelidir.
Bu dediklerim bir avratta ne kadar
çoksa o avrat güzelliğin en yüksek mertebesine ulaşmış demektir.