7 Eylül 2009 Pazartesi

VAZGEÇİŞ.

Vazgeçiş

Enstruman seçmek için bir karar almam gerekiyordu. Ya keman çalacaktım ya piyano; ya flüt çalacaktım ya da akordeon....


Olmadı, hepsini istedim, hiçbirinden vazgeçemedim. Yıllar geçtikten sonra her enstrumanı iyi çalabiliyorum; ama hiçbirinde virtüöz değilim.


Bir enstrümanla isim yapamadım. Ne kemanla tanınan bir eserim var, ne de piyanoyla..
Bütün enstrumanları iyi çalıyorum, ama kimse tanımıyor beni.






Keşke kemanı seçseydim ve diğerlerinden vazgeçseydim. Karıma da hayatı zindan ettim, sevgililerime de...


Yani... Evlilik sadece birisi için karar almak ya, diğerlerinden vazgeçmek... işte evlenirken ben bunu anlamadan evlenmişim. Evlendikten sonra başka kadınların da olduğu bir hayatı yaşamaya devam ettim. İçlerinden bazılarını daha çok sevdim; ama ne onlardan birinde, ne de karımda karar kılabildim.




Yıllar sonra şimdi yapayalnızım...Ne karım kaldı, ne de diğerleri... Keşke birini gerçekten seçebilseymişim, ama, yapamadım.




Tıpkı enstruman seçimi gibi hepsini istedim ve sonuçta elim boş kaldı.




İşte de böyle, özel yaşamda da... Bu seçimi yapmamız gerekiyor; çünkü mutlaka bazıları daha uygun...

yani ordada birseçim yapmak gerekiyormuş.
her seçim bir vazgeçis ,her vazgeçiş ir tercihdir çünkü.

Hayatım boyunca yapacak çok işim oldu; hepsini yapmayı istedim.
Başarılı olmak için her şey değil, bir şey lazımmış. Başarı bir verişmiş; bir şeyi alabilmek için
birşeyi vermek, diğerlerinden vazgeçmek gerekiyormuş.

herseyin sıradanlaştıgı bu dünyada vazgeçmek bazen en doğru secimdir.
ve o dünyada en yerinde tercih o vazgeçiştir.

CAN DÜNDAR.

Hiç yorum yok: