Öğrenme psikolojisinde en akıllı yol, söylenilmek
istenileni, gene kendi hasmına söyletebilmek- yedirebilmektir. ..
Ancak bunu yaparken de amaçlanan görüşü, hasmın kendi görüşü haline
getirmek hünerini gösterebilmektir. .. Kısaca sonuca ulaşıldığında,
hasım neyi yediğinin farkına bile varmamalıdır.. .
Hikayeye göre, bir Alman, bir İtalyan, bir Fransız ve bir
İngiliz aralarında köpeğe hardal yedirmek konusunda iddiaya
tutuşurlar.
Alman önceliği alır, hardalı topak yapar ve köpeğin
ensesinden tutarak zorla ağzına tıkar... Hayvanın ağzı yandığı için
hardalı yemez ve çıkarır...
İtalyan hemen atılır, öyle olmaz der ve hardalı makarna
şeklinde ufak parçalar halinde bölerek, köpeğe yedirmeğe çalışırsa da,
hayvanın ağzı gene yandığından o da başaramaz...
Fransız da, konuya kendi açısından yaklaşarak, hardalı
önce sulandırıp, sos olarak köpeğe yedirmek için uğraşırsa da, bu
uygulama ile de bir sonuç alamaz...
Sıra İngilize geldiğinde, İngiliz, önce köpeği okşayarak
yanına çeker, sırtını sıvazlar, sonra, hardalı topak yaparak hayvanın
poposuna yapıştırır. Köpek ardı yandıkça başlar hardalı yani arkasını
yalamaya, kısaca, canı yandıkça yalar, yandıkça yalar ve sonuçta
yalaya yalaya hardalı bitirir.....
Uyanık ülke yönetcileri, hedef ülkeleri istedikleri çizgide
tutabilmek için onlara hardalı öyle yedirirler ki, o ülkeler neyi
yediklerinin (?) farkına vardıklarında iş işten çoktan geçmiş olur!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder