26 Şubat 2010 Cuma

Bir yazarın gözüyle erkek!

Kendi değerinden emin olan ve bundan gurur duyan adam,
bulabildiği en yüksek kadın tipini isteyecektir.
Beğendiği kadın güçlü olacak ve fethhetmesi zor bir kadın
olacaktır.
Beyinsiz bir sürü sürtüğü fethetmeyi başarı saymayacaktır.
Onun aradığı kendi değerini bulmak değil,kendini ifade etmektir.
Ama kendi değersizliğne inanan adam ise,en nefret ettiği kadın
tipini cazip bulacaktır.
Çünkü o kadın onun gizli benliğinin yansımasıdır.
Kendisinin sahtekar olduğu yolundaki objektif gerçekten
o kadın sayesinde kurtulur.
Bir erkek kendi değerlerini ve varoluş görüşünü yozlastırırsa
aşkın zevk değil,kendini reddetme olduğunu savunmaya
başlarsa ,iyilik denen şeyin gurur değil ,acıma,acı ,zaaf,ve
fedakarlık olduğunu söyler.
Seviyorum dediği kadının karsısında ,zorluğa düşer,
bulabildiği en bayağı orospuya kayar.
kendini yozlaşmışlıktan zevk almaya layık olduğuna
inandırır,sevabı acıya bağlamıştır zevkin ancak günahlarda
bulunduğuna inanır.
ondan sonra aşk bana neden hep can sıkıntısı getiriyor?
ya da utanç diye,merak eder durur

Hiç yorum yok: