2 Ekim 2010 Cumartesi

Bazen ,umutsuzluğun kollarında.
Bazende umud etmenin zirvesinde.
Ne garip ,
neren acısa öbür yanını dönerken hayata.
Tam bittim deken,
O biryerlerden geliveren yaşama tutunma ve nedenler yaratıverme
becerisi...................
Ve gerçeği hiç bir zaman bilememenin o garip hazzı.

3 yorum:

FFatiHH dedi ki...

Mimlendin arkadaşım :)

Elif Gizem dedi ki...

bu kızı yeniden büyütmeliyim, kor ateşlerde yürütmeliyim diye şarkılar mırıldanasım geldi içimden, derinimden :)

Hatsumomo dedi ki...

Ahhh ahhhhhh :=)